بار دیگه بهم ثابت شد که دوستی هیچ ربطی به فاصله نداره.
دوستای دلیجانم، زهرا هدی فرزان امیرمهدی و فرزاد خیلی خوشحالم میکنن. پیششون خیلی خیلی خوش میگذره و حالم خوبه کنارشون. ولی امشب میخواستن دورهم جمع بشن و من گفتم اگه اینکارو کنید کات میکنم وتروخدا بندازید فرداشب، ولی به تخمشونم نبود و آخرش هدی نتونست بره و کنسل شد. این وسط که بحث دفاعم هم بود رندرهای خارجی خوشگلمو فرستادم براشون و هیییییچ کس واکنش نداد. مردن همه. فقط امیر اومد گفت اتاق سیگارش کو؟
غیر از اون برام آرزوی موفقیت نکردن و روحیه ندادن و کلا به درد نخوردن :))
ولی تینا و پرنیانی که ازشون دورم و یک ساله ندیدمشون بهم زنگ زدن و پیام دادن.
خب ببین. همینجاست که تفاوت دوستا مشخص میشه. همیناست که برا من مهمه.
بچه بیاید قربون صدقه شما هم رفت :))))