پست آخر وبلاگ پری اسمش "سراسر پی‌نوشت"ه و توش اتفاقاتی که براش افتاده و یا منتظرشونه رو نوشته.

این مدل نوشتنش باعث میشه در جریان زندگیش قرار بگیرم و همه‌ی اتفاقات مهم زندگیش رو بدونم. با وجود اینکه با پری چت میکنم از رفتن لیمو خبر نداشتم و هزارتا اتفاق مهم هست که برامون میوفته ولی تو چت شاید جا نشه‌.

بنابراین منم میخوام هر چند وقت یکبار از این سری پست ها بذارم با رعایت کپی رایت :دی

+ کاش همه‌ی دوستام وبلاگ یا توییتر داشتن. بیشتر از هممممه‌ی عالم از پریا احساس دوری میکنم. کسی که بهترین دوستم بود ولی بخاطر فاصله‌ی فیزیکی ارتباطمون کمرنگ و کمرنگ تر شد. پریا هم توی هیچ فضای مجازی ای نیست و حتی اینستاگرام هم ندارمش که حداقلی ترین چیزا رو درباره‌اش بدونم. همیشه دوتامون تلاش میکردیم هر چند ماه یکبار همو ببینیم که اونم کرونا ازمون گرفته. واقعا ناراحتم. واقعا واقعا ناراحتم و دلم براش تنگ شده و اس‌ام‌اس آخرمم جواب نداده.

+ اینکه هممممه‌ی دوستام ازم دورن و باید از طریق فضای مجازی حواسم به معاشرت با همه باشه واقعا انرژی زیادی ازم میگیره. تازه دادم به حرفت میرسم تینا.

+ مجددا تکرار میکنم کاش همه وبلاگ داشتن :(