یکی از عجیب ترین چیزهایی که من اصلا درکش نمی کنم، کمبود توجهه. راستش رو بخوای من همه ش دنبال اینم که بهم بی توجهی بشه.
از فانتزی هام اینه که در خلوت باشم. یک جایی که هیچ کس نیست. تنها در خلوت، و از ویژگی های مثبت این فضا، قابلیت نامحدود عر زدن و فریاد کردن میباشه. بلند بلند صحبت کردن با خود و گریه نامحدود در محضر خدا.
واییییییییی عالیه
چه جالب. اره خب آدمها متفاوتن ولی خب این که تو خلوت خودت باشی فرق داره با اینکه بهت بی توجهی بشه توی اولی تو خودت خواستی که تنها باشی. توی دومی تو نمیخوای تنها باشی ولی ناچارا تنها میشی.
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
یکی از عجیب ترین چیزهایی که من اصلا درکش نمی کنم، کمبود توجهه. راستش رو بخوای من همه ش دنبال اینم که بهم بی توجهی بشه.
از فانتزی هام اینه که در خلوت باشم. یک جایی که هیچ کس نیست. تنها در خلوت، و از ویژگی های مثبت این فضا، قابلیت نامحدود عر زدن و فریاد کردن میباشه. بلند بلند صحبت کردن با خود و گریه نامحدود در محضر خدا.
واییییییییی عالیه
چه جالب. اره خب آدمها متفاوتن
ولی خب این که تو خلوت خودت باشی فرق داره با اینکه بهت بی توجهی بشه
توی اولی تو خودت خواستی که تنها باشی. توی دومی تو نمیخوای تنها باشی ولی ناچارا تنها میشی.